Hayatımda böyle bir şeyi ilk defa hissediyordum.
İlk defa birinin gözlerinde eriyordum,ilk defa kalbim duracak gibi oluyordu,ilk defa böylesine karmaşık bir duygudan dolayı korku hissetmiyordum hücrelerimde.
Güvenmiştim,ilk defa sevmiştim.
Evet,sevgilim;hayatımda gönül kapımın kilidini kırmayı beceren sendin ve kalbimin derinliklerindeki tahta oturmayı başaran yine sen.
Öylesine bağlanmıştım ki sana!
Sen coşkun bir ırmak,ben küçük bir taş parçası...Seninle birlikte coşuyor seninle birlikte duruluyordu bu küçük taş.
İlk hüsran,ilk aşk acısı,ilk kalp yarası...İlk aşkı yaşattın ama arkasından ilk hüsranı hediye etmeyi unutmadın.İlk kez gülmemi sağladın ama ilk gözyaşları da senin eserindi.
İlk defa seninle olduğum için gurur duydum kendimle ama nefret ettim kendimden yine...
Yoksa yaşadıklarımız sigaranın zevk veren dumanı kadar özel ve tadına doyulmaz mı senin için?Cevabını bilemiyorum.Bende seni unutmak istiyorum ama keşke unutmak bunu dilemek kadar kolay olsaydı.
Neylersin sevdiğim, yudum yudum içmişim seni ve söküp atılmıyorsun öylesine bir sevda gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder